Montzen Gare

Ook al wist ik dat de resterende treinstellen al lang waren weggehaald, wou ik hier toch nog naartoe.
Het zag er op foto's best nog wel indrukwekkend uit; was dat een enorme vergissing! Maar ik dacht, we zijn hier nu toch, ik kan evengoed wat fotograferen nu. Vooral de diepte in de lijnen van de perrons, daken,... waren interessant om vast te leggen. Sommige lokaaltjes waren ook oké. Maar mocht ik op voorhand geweten hebben wat het zou zijn, had ik toch twee keer nagedacht.

Waar ooit de sporen lagen, lag nu rommel. Er lag ook heel wat confetti op perrons?? 

Een man had ons gehoord (vreemd want we waren echt niet luidruchtig of dergelijke), en kwam eens kijken wat we aan het doen waren. Hij maakte er geen probleem van dat we daar waren. Hij heeft ons zelfs doorverwezen naar Station Hombourg, mochten we treinen willen fotograferen. Maar hierover later. :)

Agnus Dei

Agnus Dei, vroeger een bejaardentehuis in combinatie met een kerk. Heel veel blijft er niet meer over hiervan. In het bejaardentehuis is een brand geweest, waardoor er een deel gevaarlijk geworden is, de vloer veert er mee. Een ander deel is wel nog goed te doen. Decay is hard aanwezig hier, zowel in de kerk als het tehuis. De bankjes in de kerk zijn ook weg, en het rode busje dat op verschillende foto's aanwezig is staat hier ook niet meer. Sporen van jongeren die hier graag komen zijn hier wel aanwezig, maar al bij al stoort het niet zo erg.
Het is hard veranderd tegenover andere foto's te vinden op het internet, maar het is nog altijd wel mooi naar mijn mening. Had hier graag nog wat langer rondgekeken, want er is wel nog wat te zien; ookal zijn dit vooral kamertjes, maar hier was niet genoeg tijd meer voor.

Gravestone Church Revisit

De Gravestone Church? Jup, dat ding waar ik bij mijn eerste bezoek zo'n schrik van had. Ik wou echt nog eens terug, om verder op de details van de kerk in te gaan, en mijn angst voor dit gebouw was helemaal gezakt naar 0. Ik was zeker dat ik het nog eens wou doen!

Dus hier stonden we opnieuw, langs het politiekantoor. Op het eerste zicht leek er helemaal niets veranderd, alles leek net zoals de vorige keer in juli. Maar eens we de kerk binnenstapten, werd het verschil heel duidelijk. Het stonk er de eerste keer al naar de duivenstront, dode duiven, en wie weet naar wat nog, maar toen was het best nog wel doenbaar. Nu was de stank super overweldigend, al vanaf de ingang!
De kerk ook werkelijk binnenkomen was ook wel verrassend: de stank werd nog erger, maar ik ben toch echt wel zeker dat er bij mijn eerste bezoek véél meer beenderen lagen dan er mijn laatste bezoek nog lagen. Dit in 2 maand tijd. Waar zijn deze plots heen? Eng.
De duiven huizen nog steeds in de kerk, wat ik wel verwacht had, maar het aantal dode duiven was ook gestegen; logischerwijs.

Mijn vader, vriend en ik zijn het er alle drie over eens: Deze locatie is op korte tijd sterk verslecht.
Één foto is wat ik jullie kan bieden. Het advies om hier niet meer naartoe te gaan kan ik jullie ook bieden. Het was de rit echt niet waard!

Cemetery of the Insane

Vroeg genoeg vertrekken, want het zou een lange rit worden! Dat was het ook: Na één uur en een kwartier in de auto gezeten hebben komen we aan aan dit overwoekerde kerkhof. Het ziet er naar uit alsof hier al tijden niemand meer geweest is, maar het wordt degelijk nog wel onderhouden, de gemeente heeft er zelf voor gekozen om het één te laten worden met de natuur, wat het een hele speciale maar ook wel lugubere sfeer geeft.

Tussen 1921 en 1981 werden hier de patiënten van een psychiatrisch ziekenhuis begraven: Hiervan komt dan ook de naam "Cemetery of the Insane" of "het Krankzinnigenkerkhof".
De patiënten die verbleven in het gesticht en begraven zijn op dit kerkhof hadden meestal geen contact meer met hun familie, waardoor er op de begrafenissen nooit veel mensen aanwezig waren.

Tot grote verbazing, was het poortje naar het kerkhof gewoon los! Ik had verwacht dat het vast zou zijn, maar we konden er gewoon op lopen.
Ik hoopte al hard om de pop en knuffelbeer te kunnen vastleggen dat ik al vaak had gezien op foto's van het kerkhof. Ik heb goed gekeken, maar ben zeer zeker dat de pop en de knuffelbeer er niet meer waren. Dat was wel een teleurstelling voor mij. Neemt niet weg dat het een zeer mooie locatie is.

Het was mooi, maar uiteindelijk had ik meer verwacht. Of de lange rit het waard was is mij de vraag.

Chambre du Commerce

Na eventjes weg geweest te zijn, hier weer een nieuwe locatie!
De Chambre du Commerce, een pareltje van een locatie, enorm mooi en overweldigend vanaf het moment dat je er binnen komt. Ook heel groot, ik heb hier toch wel een heel tijdje in rond gelopen, omdat er echt zo veel te zien is buiten enkel de grote hal, het zou mij echt niet verbazen mocht ik dingen gemist hebben: wat wel zonde is. De grote hal is wel een beetje mijn focus geweest.
Deze locatie is helemaal gespaard gebleven van vandalisme, wat het nog mooier maakt.
Op sommige plaatsen is het verval wat duidelijker dan op andere plaatsen.

Ik weet niet exact wanneer, maar deze locatie zal over enkele tijd gerenoveerd worden.

Mededeling

Het is 31 augustus, wat betekent dat morgen school opnieuw begint. Aangezien ik nog student ben, zal ook ik terugkeren naar de schoolbanken.
Ik heb in de vakantie veel tijd gehad om te gaan urbexen, de laatste weken is dit jammer genoeg minder geweest, maar nu zal ik nog veel minder tijd hebben hiervoor. Ik ga echter wel proberen om minstens 1x per maand te urbexen! September wordt nog een urbex-maandje, hierna zal het afzwakken door school, en ik hoop dat jullie dit begrijpen.

Ik heb al heel lang geen post meer geplaatst, maar ik ben zeker niet gestopt! Dat wou ik jullie ook even melden. Er zal hopelijk heel snel weer een uitstap zijn waar ik een report over kan schrijven!

Er staan al enkele weken twee uitstappen gepland, maar er komt steeds weer iets tussen. Ik hoop deze ergens in de komende weekends te doen.
Hierbuiten, staat er nog een hele leuke aan te komen, die ik zeker wil doen!

Volg mijn blog op Blogger of Bloglovin' zodat je meteen ziet wanneer er weer een report verschijnt!

Groetjes, Deia

Follow

R.I.P Villa Vigie

Zoals ik eerder al had laten weten in mijn vorige post, ben ik een kijkje gaan nemen naar Villa Vigie. Ik had online niets gevonden over de staat er van, en ik hoopte dat het er nog zou staan! Maar helaas. Dit is de staat van Villa Vigie...

Villa Nottebohm

Vandaag eindelijk weer eens een locatie kunnen bezoeken, zonder teleurstelling. (Enkele dagen geleden was ik in de buurt van Villa Vigie, en was met mijn vriend een kijkje gaan nemen. Het was een grote teleurstelling om te zien dat ze de villa aan het renoveren zijn.)

We vertrokken vandaag naar Villa Nottebohm, een landhuis wat vroeger een buitenverblijf was van een vooraanstaande familie, wat nu helemaal weer één aan het worden is met de natuur. Het zit onder de klimop.

Het huis is gebruikt in de trailer voor het boek "Miss Peregrine's Home for Peculiar Children" geschreven door Ransom Riggs, waarvan de filmrechten reeds van verkocht zijn aan Tim Burton. 

Rond de villa ligt een groot domein, en aan de ingang van dat domein staat een huisje waar een conciërge zou wonen die de villa bewaakt, volgens verhalen op het internet. We weten niet of het waar was, maar we hadden geen zin om het risico te nemen, dus zijn we helemaal rondgelopen. Op het domein stonden bordjes dat er camerabewaking was, dus heel voorzichtig zijn we over het domein op zoek gegaan naar de villa. Het duurde niet lang voor we de prachtige villa zagen. En we waren er niet alleen! Nog drie anderen waren aan het exploren, maar die bleven niet lang meer. 

De villa was heel overweldigend, enorm mooi! Groot ook, ik had moeite met de villa in mijn ongelukkige 18-140mm lens te passen.
De lucht was al de hele tijd heel mooi, maar toen we aan de villa kwamen gingen de wolkjes stilaan weg... Nu heb ik last van een witte lucht op mijn foto's jammergenoeg.  

We hebben eventjes binnen gekeken, en de drie mensen die er voor ons waren wisten ons te zeggen dat het er binnen niet stabiel was, dus hebben we vanuit de openingen naar binnen gefotografeerd. 

Ook al zijn we niet naar binnen gegaan, erg vond ik dat niet, want van buiten was de villa al mooi genoeg! Echt een prachtstuk naar mijn mening. 

Trash Garage

Het was weer even geleden dat ik ben kunnen gaan urbexen, en ik keek er naar uit om nog eens te gaan urbexen. Vandaag kwamen we langs 2 locaties waar we eventueel naar toe konden gaan. Locatie één was Predikheren, maar dat leek op het eerste zicht potdicht te zijn. Het was niet zo, maar de ingang die er was, was té klein.
Ik wou niet met lege handen terug naar huis gaan, dus zijn we onderweg nog ergens gestopt. Een garage waarvan ik al een tijdje wist dat hij leeg was. We moesten er voorbij, dus dan maar even een kijkje gaan nemen. Ik weet niet of de garage een naam heeft, maar na dit bezoek, heeft hij voor mij de naam "Trash Garage", te danken aan dat de garage COMPLEET getrasht is. Binnen raken was alles behalve moeilijk, maar eens we binnen waren werden we overweldigt door de vreselijke garage geur en alle rommel die er lag. Vreselijk zicht! Er was echt niets te zien en het was geen interessante locatie, behalve een zetel. We waren er snel weer weg. Ons bezoek daar heeft mij maar drie uiteindelijke foto's opgeleverd, wat niet verbazend is voor mij. Niet de moeite waard naar mijn mening.

IM Powerplant Koeltoren

Onze laatste locatie op het lijstje, de welbekende IM Powerplant koeltoren. We dachten dat heel de gemeente waar de locaties zich bevinden vergeten was, maar de straat waar deze koeltoren zich bevind... Was écht leeg. De straat zag eruit alsof er niemand meer komt. Er lag gewoon een hoop kleren naast de weg, en tegenover de koeltoren stond ook een vervallen huis.
Het binnenkomen op het terrein van de koeltoren was gewoon té gemakkelijk. De hekken die er ooit stonden waren weg, en vervangen door een rood lint. Dus gewoon over het lint stappen. Verder geen security te zien. (we zijn wel enkel naar de koeltoren geweest, hoe het op het terrein erbij zit, dat weet ik niet. Ik weet wel dat er daar bewakingscamera's hangen.) We dachten eerst dat we langs onder de toren moesten binnenkomen, maar nee dat was verkeerd gedacht. Ik weet wel dat er urbexers onder de toren fotograferen, maar wij waren niet voorzien op de hele plas water onder de koeltoren. Dus toen liepen we verder rond de toren, en zagen we daar plots een trap. Daar hadden we eventjes overgekeken, hoe overduidelijk het dan ook was. Aangekomen boven waren we meteen in de overweldigende toren. Middenin een verlaten koeltoren staan, is waarschijnlijk één van de meest buitengewone dingen die ik ooit heb gedaan! Het was zo mooi en groot, heel overweldigend. Jammer dat ik nog geen groothoek lens heb, want die zou daar zeker van pas gekomen zijn.
Het enigste nadeel dat ik die dag had, was dat het een regenachtige dag was, dus de lucht was wit en niet zo mooi.
Toen we vertrokken uit de koeltoren was er een andere man op het terrein gekomen, maar hij heeft ons niet gezien.
De koeltoren is nog steeds de moeite waard! Heel mooi! Wel één waarschuwing voor degenen die er nog naartoe gaan: Toen wij beneden waren gekomen, viel het ons op dat de trap minder stevig begint te worden. Hij zou het zeker nog wel een tijdje houden, maar vanboven begint het wat minder stevig te worden. Goed opletten!

Charbonnage du Gouffre

De tweede locatie op het lijstje van gisteren: Charbonnage du Gouffre! De restanten van wat ooit een koolmijn was. Het vinden was helemaal niet moeilijk, en het binnenkomen was nog makkelijker! De locatie is helemaal omheind, maar een deel van de omheining was geforceerd door een bezoeker voor ons, dus konden wij gewoon binnen wandelen. Hoe lang geleden de omheining al geforceerd is, daar heb ik geen idee van.
Ik vraag mij af hoe de mijn er uit zag toen ze nog in gebruik was, want ik kan mij bijna niet voorstellen hoe het er ooit heeft uitgezien, aangezien het nu echt een puinhoop is. Er lag overal rommel buiten het gebouw. Ook zijn de gebouwen al goed met graffiti bespoten. Maar dit is geen wonder, en was voor mij ook niet onverwacht. De mijn is reëel leeg, maar het vervallen architecturale aan de gebouwen blijft mooi om vast te leggen. Het is heel groot en je zou er heel lang rond kunnen lopen, ik denk zelfs dat ik een deel gemist heb! Je moet alleen wel een beetje opletten op waar je voetjes neerkomen. Maar het is zeker eens de moeite waard!

Gravestone Church

Vandaag weer een urbex-uitstapje op vergeten land in België. We hadden 4 locaties die we wouden bezoeken, bij 3 er van hadden we geluk. Ik ga de locaties één voor één posten. De eerste locatie op ons lijstje was Cinema-Theatre Varia. Bij aankomen viel het meteen op dat we er langs voor zeker niet in zouden komen, en dat zou ook enorm opvallen aangezien het niet afgelegen ligt. Dus dan maar langs achter kijken, weer pech. Geen enkele ingang. Tenzij we een ladder hadden, maar dan nog zou dat heel veel opgevallen hebben, aangezien er overal huizen naast stonden. Pech, op naar de volgende locatie!

Als tweede op ons lijstje, stond de Gravestone Church. We dachten dat we langs voor binnen konden langs een zijwegje, maar het poortje was dicht met sloten. Dan toch maar langs achter, langs het politiekantoor dat zich achter het kerkje bevind. Daar moest ik dan langs het politiekantoor lopen met mijn statief en camera, toch wel even schrik. Met alle geluk geraakten we er onopgemerkt voorbij, en waren we snel aan het muurtje waar we moesten overklimmen, er stond al een stoeltje voor! Bedankt aan de urbexers die dat stoeltje daar gezet hebben!
In het kerkje was er een deel afgesloten, er waren totaal onverwacht werken in! Maar er was niemand te zien, gelukkig. We zijn toch maar niet ver in het kerkje geweest, want de stank was vooraan al niet te harden. Dit was te danken aan alle duiven (ook al overleden duiven) die dit kerkje bewonen. Aan de afgesloten kant lagen de duivenlijken. Daarbij was ik écht niet gerust op deze locatie. En dat heeft zich ge-uit in mijn foto's jammer genoeg. Ik ben redelijk slordig te werk gegaan door de lugubere sfeer die mij angst aanjaagde en ik had echt een gevoel dat ik daar zo snel mogelijk buiten wou. Dat is best zonde, want ondanks hoe eng het is, is dit kerkje wel echt een mooi stuk.

Op stap

Mijn vader zei al een paar dagen hoe hij een vervallen fabriek wist zijn met niet ver van daar een verlaten huisje. Dus vandaag zijn we er eindelijk eens naartoe gereden. Mijn moeder die wel wat benieuwd was, wou er ook naar toe gaan en nam ook haar fototoestel mee. Eerste bestemming was de fabriek. Ik wist niet wat het zou zijn. Bij aankomst was er één ding dat meteen opviel: Vervallen was het zeker! Er stonden nog maar 2 muren van recht, van een andere was er geen teken dat er ooit een muur had gestaan, en de andere was gewoonweg omgevallen. Heel de hoge bakstenen muur lag gewoon op de grond. Het was heel onstabiel, en gevaarlijk! Dus voor degene die deze fabriek weten zijn, en hem willen bezoeken: Het betreden van deze fabriek is levensgevaarlijk! Ik ben er zelf ook niet in geweest, maar gewoon er langs gebleven. Naast de fabriek stond wat volgens mij ooit een kantoortje was. Dat zag er al iets stabieler uit en viel nog wel te betreden. Maar al bij al, weet ik dat er sommige urbexers zijn, dat deze locatie geen urbex meer zullen noemen maar "een vervallen krot". (Ik ben dan ook redelijk zeker dat deze locatie reëel onbekend is en ook geen naam meer heeft) Het heeft voor mij nog wel ergens een charme, maar het was niet denderend en we zijn er niet lang geweest. Daarmee zijn er ook maar 5 uiteindelijke foto's uit de bus gekomen.

Dit was ook de eerste keer dat ik de HDR functie op mijn fototoestel heb gebruikt. Het kan dus zijn dat er tussen mijn foto's een nog wat mislukt experiment zit... Hehe.

Hierna gingen we door naar wat een verlaten huisje moest zijn, maar bij aankomst zagen we er gewoon een auto bij staan. Niet verlaten dus... Kan gebeuren, jammer!

Swamp Hotel

Het is al een tijdje geleden dat ik deze locatie heb bezocht. Het was de allereerste urbex-locatie dat ik ooit bezocht heb (een heel gekende locatie ook natuurlijk!), en eigenlijk was het mijn plan om foto's te nemen voor een schoolopdracht, maar omdat ik zo was aangesproken door de locatie had ik ook wat fotootjes genomen voor mezelf.  Om hier binnen te geraken heb je natuurlijk niet echt skills nodig, want iedereen kan er zomaar naartoe. De sfeer van de locatie was toch wel een beetje griezelig. Er liepen nog 2 andere mannen rond, en aangezien zij geen fototoestel meehadden weet ik niet wat zij daar deden. Dat maakte het toch nog een beetje enger om er rond te lopen. Verder was het een heel donkere locatie, waar je niet ver zou komen zonder statief, tenzij je van hoge ISO's houdt natuurlijk.

Skipiste Casablanca

Op dezelfde dag dan dat we naar Den "Ouven" Dok geweest zijn, zijn we ook geweest naar de Skipiste Casablanca. Een speciaal moment, want ongeveer 9 á 10 jaar geleden ben ik daar nog gaan skiën. Al lang geleden, en ik was toen nog heel jong (rond de 6 á 7 jaar), dus ik kon mij geen duidelijk beeld meer voorstellen bij wat er ooit geweest was. Beelden kwamen wel een beetje terug toen we aangekomen waren aan de skipiste. Tsja, skipiste? Wat er nog van overblijft. Het beeld dat ik toen zag was zo overweldigend. Het was heel mooi. Een restant van de skipiste een aantal meters boven de grond, het zag eruit alsof het elk moment zou kunnen omvallen. Een huis dat lijkt alsof het in 2 gehakt is... Heel speciaal.
Het was niet moeilijk om op het domein binnen te geraken. Wat wel moeilijker was, was dicht bij de restant van de skipiste komen, door al het hoge gras.
Maar het was zeker de moeite waard!

Kasteel van Mesen

Mijn vader en ik waren gisteren een locatie aan het zoeken waar we naartoe zouden kunnen gaan. Hij kwam op verschillende locaties, die we zeker ook nog gaan bezoeken, maar voor toen werd het Het Kasteel van Mesen. Ik wist niet wat me te wachten stond, en voelde toch ook een beetje teleurstelling dat het kasteel in afbraak stond. Het was helemaal afgezet, maar met een beetje handigheid zijn we dan toch maar binnen geraakt op de werf. Gelukkig was er niemand aanwezig op de werf! Het kasteel zelf was te gevaarlijk om nog te betreden, dat zagen wij zelf ook wel. Dus zijn we erbuiten gebleven, en gelukkig: ik hoorde een brokstuk naar beneden vallen. Ik wil wel veel over hebben voor een foto, maar het kasteel zag er uit alsof het elke moment zou kunnen invallen. Jammer dat deze mooie locatie afgebroken word. Al heeft een andere urbexer ons weten te zeggen dat het Kasteel van Mesen al 2 jaar in afbraak staat, en het nog steeds niet helemaal weg is.

Teleurstellend, maar ik heb toch het kasteel van buitenaf gefotografeerd!

Hof van B

Het Hof van B, een locatie die mij meteen in het oog sprong toen ik hem op andere urbex sites zag passeren. Ik moest en zou de locatie dan ook vinden. Mijn moeder, vader, vriend en ik hebben een week lang gezocht naar de locatie en uiteindelijk gevonden. Ik was super blij dat we de locatie hadden gevonden! We zijn er dan die dag ook meteen naar vertrokken. We begonnen eerst aan de voorkant van het gebouw een ingang te zoeken, maar nogal logisch dat we daar niets vonden. Aan de achterkant hadden we wel geluk! We waren heel snel binnen en we waren meteen aan de prachtige trap. Ondanks we niemand anders gezien hadden, vermoedde we wel dat er nog iemand anders binnen was aangezien we veel lawaai hoorden. Het jammere aan het Hof van B was wel dat er al heel erg veel graffiti gespoten was, maar ja dat moesten we er dan maar bijnemen.

Den "Ouven" Dok

Ik ging hier naartoe (samen met mijn vader) met de verwachting heel moeilijk binnen te geraken, aangezien er werken zijn aan de dok. Na er eens rond te lopen, zagen we een deur open staan waar we binnen konden gaan. Wat we niet wisten is dat er nog steeds een club traint in 'Den "Ouven" Dok', die net kwamen trainen. Het leek ons geen kwaad te kunnen om een vraag te stellen aan een van de personen die kwam trainen. We vroegen of we nog binnen konden raken naar het zwembad. De man vertelde ons dat net een paar weken of maanden geleden het zwembad helemaal afgesloten was wegens hygiëne problemen. Geen toegang voor ons dus. Hij zei ons wel dat ik foto's kon nemen waar we binnen waren. Niet het zwembad zelf dus, maar om niet naar huis te gaan met lege handen heb ik daar dan maar foto's genomen.