IM Powerplant Koeltoren

Onze laatste locatie op het lijstje, de welbekende IM Powerplant koeltoren. We dachten dat heel de gemeente waar de locaties zich bevinden vergeten was, maar de straat waar deze koeltoren zich bevind... Was écht leeg. De straat zag eruit alsof er niemand meer komt. Er lag gewoon een hoop kleren naast de weg, en tegenover de koeltoren stond ook een vervallen huis.
Het binnenkomen op het terrein van de koeltoren was gewoon té gemakkelijk. De hekken die er ooit stonden waren weg, en vervangen door een rood lint. Dus gewoon over het lint stappen. Verder geen security te zien. (we zijn wel enkel naar de koeltoren geweest, hoe het op het terrein erbij zit, dat weet ik niet. Ik weet wel dat er daar bewakingscamera's hangen.) We dachten eerst dat we langs onder de toren moesten binnenkomen, maar nee dat was verkeerd gedacht. Ik weet wel dat er urbexers onder de toren fotograferen, maar wij waren niet voorzien op de hele plas water onder de koeltoren. Dus toen liepen we verder rond de toren, en zagen we daar plots een trap. Daar hadden we eventjes overgekeken, hoe overduidelijk het dan ook was. Aangekomen boven waren we meteen in de overweldigende toren. Middenin een verlaten koeltoren staan, is waarschijnlijk één van de meest buitengewone dingen die ik ooit heb gedaan! Het was zo mooi en groot, heel overweldigend. Jammer dat ik nog geen groothoek lens heb, want die zou daar zeker van pas gekomen zijn.
Het enigste nadeel dat ik die dag had, was dat het een regenachtige dag was, dus de lucht was wit en niet zo mooi.
Toen we vertrokken uit de koeltoren was er een andere man op het terrein gekomen, maar hij heeft ons niet gezien.
De koeltoren is nog steeds de moeite waard! Heel mooi! Wel één waarschuwing voor degenen die er nog naartoe gaan: Toen wij beneden waren gekomen, viel het ons op dat de trap minder stevig begint te worden. Hij zou het zeker nog wel een tijdje houden, maar vanboven begint het wat minder stevig te worden. Goed opletten!

Charbonnage du Gouffre

De tweede locatie op het lijstje van gisteren: Charbonnage du Gouffre! De restanten van wat ooit een koolmijn was. Het vinden was helemaal niet moeilijk, en het binnenkomen was nog makkelijker! De locatie is helemaal omheind, maar een deel van de omheining was geforceerd door een bezoeker voor ons, dus konden wij gewoon binnen wandelen. Hoe lang geleden de omheining al geforceerd is, daar heb ik geen idee van.
Ik vraag mij af hoe de mijn er uit zag toen ze nog in gebruik was, want ik kan mij bijna niet voorstellen hoe het er ooit heeft uitgezien, aangezien het nu echt een puinhoop is. Er lag overal rommel buiten het gebouw. Ook zijn de gebouwen al goed met graffiti bespoten. Maar dit is geen wonder, en was voor mij ook niet onverwacht. De mijn is reëel leeg, maar het vervallen architecturale aan de gebouwen blijft mooi om vast te leggen. Het is heel groot en je zou er heel lang rond kunnen lopen, ik denk zelfs dat ik een deel gemist heb! Je moet alleen wel een beetje opletten op waar je voetjes neerkomen. Maar het is zeker eens de moeite waard!

Gravestone Church

Vandaag weer een urbex-uitstapje op vergeten land in België. We hadden 4 locaties die we wouden bezoeken, bij 3 er van hadden we geluk. Ik ga de locaties één voor één posten. De eerste locatie op ons lijstje was Cinema-Theatre Varia. Bij aankomen viel het meteen op dat we er langs voor zeker niet in zouden komen, en dat zou ook enorm opvallen aangezien het niet afgelegen ligt. Dus dan maar langs achter kijken, weer pech. Geen enkele ingang. Tenzij we een ladder hadden, maar dan nog zou dat heel veel opgevallen hebben, aangezien er overal huizen naast stonden. Pech, op naar de volgende locatie!

Als tweede op ons lijstje, stond de Gravestone Church. We dachten dat we langs voor binnen konden langs een zijwegje, maar het poortje was dicht met sloten. Dan toch maar langs achter, langs het politiekantoor dat zich achter het kerkje bevind. Daar moest ik dan langs het politiekantoor lopen met mijn statief en camera, toch wel even schrik. Met alle geluk geraakten we er onopgemerkt voorbij, en waren we snel aan het muurtje waar we moesten overklimmen, er stond al een stoeltje voor! Bedankt aan de urbexers die dat stoeltje daar gezet hebben!
In het kerkje was er een deel afgesloten, er waren totaal onverwacht werken in! Maar er was niemand te zien, gelukkig. We zijn toch maar niet ver in het kerkje geweest, want de stank was vooraan al niet te harden. Dit was te danken aan alle duiven (ook al overleden duiven) die dit kerkje bewonen. Aan de afgesloten kant lagen de duivenlijken. Daarbij was ik écht niet gerust op deze locatie. En dat heeft zich ge-uit in mijn foto's jammer genoeg. Ik ben redelijk slordig te werk gegaan door de lugubere sfeer die mij angst aanjaagde en ik had echt een gevoel dat ik daar zo snel mogelijk buiten wou. Dat is best zonde, want ondanks hoe eng het is, is dit kerkje wel echt een mooi stuk.

Op stap

Mijn vader zei al een paar dagen hoe hij een vervallen fabriek wist zijn met niet ver van daar een verlaten huisje. Dus vandaag zijn we er eindelijk eens naartoe gereden. Mijn moeder die wel wat benieuwd was, wou er ook naar toe gaan en nam ook haar fototoestel mee. Eerste bestemming was de fabriek. Ik wist niet wat het zou zijn. Bij aankomst was er één ding dat meteen opviel: Vervallen was het zeker! Er stonden nog maar 2 muren van recht, van een andere was er geen teken dat er ooit een muur had gestaan, en de andere was gewoonweg omgevallen. Heel de hoge bakstenen muur lag gewoon op de grond. Het was heel onstabiel, en gevaarlijk! Dus voor degene die deze fabriek weten zijn, en hem willen bezoeken: Het betreden van deze fabriek is levensgevaarlijk! Ik ben er zelf ook niet in geweest, maar gewoon er langs gebleven. Naast de fabriek stond wat volgens mij ooit een kantoortje was. Dat zag er al iets stabieler uit en viel nog wel te betreden. Maar al bij al, weet ik dat er sommige urbexers zijn, dat deze locatie geen urbex meer zullen noemen maar "een vervallen krot". (Ik ben dan ook redelijk zeker dat deze locatie reëel onbekend is en ook geen naam meer heeft) Het heeft voor mij nog wel ergens een charme, maar het was niet denderend en we zijn er niet lang geweest. Daarmee zijn er ook maar 5 uiteindelijke foto's uit de bus gekomen.

Dit was ook de eerste keer dat ik de HDR functie op mijn fototoestel heb gebruikt. Het kan dus zijn dat er tussen mijn foto's een nog wat mislukt experiment zit... Hehe.

Hierna gingen we door naar wat een verlaten huisje moest zijn, maar bij aankomst zagen we er gewoon een auto bij staan. Niet verlaten dus... Kan gebeuren, jammer!

Swamp Hotel

Het is al een tijdje geleden dat ik deze locatie heb bezocht. Het was de allereerste urbex-locatie dat ik ooit bezocht heb (een heel gekende locatie ook natuurlijk!), en eigenlijk was het mijn plan om foto's te nemen voor een schoolopdracht, maar omdat ik zo was aangesproken door de locatie had ik ook wat fotootjes genomen voor mezelf.  Om hier binnen te geraken heb je natuurlijk niet echt skills nodig, want iedereen kan er zomaar naartoe. De sfeer van de locatie was toch wel een beetje griezelig. Er liepen nog 2 andere mannen rond, en aangezien zij geen fototoestel meehadden weet ik niet wat zij daar deden. Dat maakte het toch nog een beetje enger om er rond te lopen. Verder was het een heel donkere locatie, waar je niet ver zou komen zonder statief, tenzij je van hoge ISO's houdt natuurlijk.